Zomerlijf.

Elk jaar is het weer een gedoe, de zomergarderobe. Wanneer de warme dagen aanbreken, breekt het zweet me letterlijk en figuurlijk uit. Wie mij een beetje goed kent weet dat ik 1. niet erg hittebestendig ben, 2. meer heb met de herfst en winter en 3. mij het liefst zoveel mogelijk bedek. Niet alleen omdat ik nou niet echt razend enthousiast over mijn lijf ben, maar ook omdat de kleding die ik het mooist vind en het beste kan combineren de kleding voor de koudere maanden betreft. Zodra het kwik omhoog schiet raak ik het spoor een beetje bijster. Wat ik ook aantrek, het is het voor mijn gevoel allemaal net niet. Nu draag ik graag vintage-stijl jurken, die juist in de zomer heel fijn zijn, maar laat het nu net zo zijn dat dit nu niet kan in verband met de borstvoeding.

      Berggorilla       

Als een humeurige berggorilla trok ik gisterochtend de deur van mijn kledingkast open en knip het lampje aan. Ik tuur naar binnen op zoek naar iets wat niet alleen leuk staat, maar ook waarin ik enigszins soepel kan voeden zonder dat ik ineens een spontane striptease moet doen. Of waarin ik nu met deze temperaturen niet ter plekke word gecremeerd. Daarnaast had ik de illusie dat ik na mijn bevalling wel weer alles als vanouds zou kunnen dragen... Think again. Hoewel ik bijna alles weer pas, is mijn lijf toch wel veranderd, wat de boel nog extra bemoeilijkt. Over moeilijk gesproken, een deel daarvan is ook door mijn eigen toedoen, aangezien ik ook nog eens een hoge eisenlijst voor mezelf samengesteld heb. Korte broeken? Liever niet met die stevige bovenbenen. Kort jurkje? Idem dito. Daarnaast zie je dan mijn vrijwel pigmentloze huid, geen porem. Komt wel weer als ik ooit een gebruinde huid heb, hoewel ik ondertussen dondersgoed weet dat het hoogst haalbare bij mij "gebroken wit" is. Die korte broeken, doe maar als ik de rest van mijn zwangerschapskilo's kwijt ben + nog vijf extra, zeg ik tegen mezelf terwijl ik ondertussen een plak cake naar binnen schuif.

      Mijn lijf maakt minimensjes      

Maak ik het mijzelf niet onnodig moeilijk op deze manier? Andere mensen lopen ook gewoon in zomers tenue en genieten van het weer, zonder schaamte, zonder spijkerbroek waarbij het zweet in hun naad staat. Misschien wordt het toch eens tijd om wat meer body positive te worden, blij te zijn met wat ik heb. Want hé, ik heb met dit lijf gewoon even een klein mensje gemaakt, dit lijf zorgt voor voeding voor mijn kind, het brengt me van a naar b. Ik heb altijd bewondering voor dames die pleiten voor een meer positief lichaamsbeeld, maar zelf blijf ik vasthouden aan een ideaal plaatje dat ik mijzelf heb opgelegd. Waarom niet gewoon nu al pronken met wat ik heb? Ik keek naar mijn stapel spijkerbroeken terwijl het ondertussen al bloedheet op de slaapkamer was en denk 'Ik ben niet goed bij mijn hoofd'. Ik vind het stapeltje korte broeken zielig in een hoekje achter in de kast, trek er een van mijn voorkeur aan en kijk in de spiegel. Niet slecht.