Natte washandjes.

Het dagelijks leven als jonge moeder kan ik over het algemeen beschrijven als een prachtige nieuwe weg waar je in slaat, maar wel een pittige. Eentje met boobytraps en die zonder landkaart, tomtom of handleiding komt. Het is een kwestie van uitproberen, en als dat niet werkt, iets anders proberen. De afgelopen week hebben zoonlief en ik samen een nieuwe ervaring opgedaan, namelijk het overleven van het gepeperde, bloedhete, zweet-in-je-naad-weer van afgelopen week.

      Het is heet      

Ik zal wel de zoveelste Nederlander met een zweetsnor zijn die dit roept, maar man, wat was het heet. Het is nota bene nog mei, MEI MENSEN! Ik hou mijn hart vast voor juni, juli, augustus en oké, ook september. Ik had de stiekeme hoop dat het weer zich in temperatuur zich langzaam zou opbouwen, zodat zoonlief en ik er aan zouden kunnen wennen. Maar... Nederlands weer zou Nederlands weer niet zijn als het een alles-of-niets mentaliteit zou hanteren. Of je sterft van de kou, wordt weggespoeld in Titanic-achtige taferelen of je wordt ter plekke gecremeerd. Vaak nog in 48 uur tijd. Daarnaast, alsof het weer met mij rekening gaat houden. Dus zat er niets anders op om het zo aangenaam mogelijk te maken, voor mij en de 4 maanden oude mini.

      Zompige rompers en een knorrige baby      

Mijn mini had ook last van de warmte, en dat heeft hij laten weten ook. Het was ronduit zielig, veel gemopper, veel traantjes. Hij heeft de afgelopen week niet veel meer gedragen dan een romper en als het echt niet te harden was alleen een luier. Ondanks de zompige rompers had ik wel weinig was, niet dat ik dat erg vind hoor, mijn zolder heeft momenteel weg van een overactieve Finse sauna. Een nadeel van dit weer is dat zijn complete dag- en nachtritme naar de haaien is. Overdag wilde hij geen middagslaapje doen, met een beetje geluk kreeg ik er net 2x een hazenslaapjes van een halfuur uit. 's Avonds viel hij al rond zes uur in een diepe slaap, om vervolgens vanaf 4:00 mij uit bed te brabbelen. Dan kan ik hem voeden en daarna weer op bed leggen, maar slapen doet hij echt niet meer. Meestal zit ik rond een uur of vijf al met een kop koffie op de bank, terwijl mini een feestje bouwt in de box. Geef hem eens ongelijk, 's ochtends is het immers nog te harden, dan zou ik ook gaan spelen.

      Samen een regeling treffen      

Die vroege ochtenden zijn nog geeneens het ergst, dat hoort er gewoon bij. De middagen zijn het pittigst, dan zijn we uiteindelijk beiden niet te genieten. Allebei moe en warm, daarnaast zijn de voedingen dan ook een drama. Door de hitte wil meneer namelijk absoluut niet aan de borst, want te warm. Ik hoef het maar te proberen en hij zet het op een krijsen, en die nagels in mijn borst of een hiel tegen mijn neus zijn nou ook niet echt dingen waar ik op zit te wachten. Dus ik kolf mij overdag een ongeluk en geef hem dan de fles. Hij verzadigd en tevreden, ik een normale kleur neus. We hebben een prima regeling getroffen zo. Daarnaast heb ik nu het geluk vanaf vorig weekend de eigenaar te zijn van een elektrische kolf. Een geluk bij een ongeluk, want de vriezer in de schuur was open blijven staan, met het gevolg dat ik drie liter aan compleet ontdooide moedermelk de kliko in kon mieteren. (Huilen!) Mijn handkolf begon ondertussen lam te worden, dus mijn lieve, geweldige man heeft een elektrische gekocht. Achteraf bleek deze ook een lifesaver met dit warme weer.

      Natte washandjes en donderwolken      

Nog een andere lifesaver: natte washandjes en slokjes water tussendoor. Mini is nog te klein om in een badje te zetten, daarnaast zijn de zwembadjes vaak te koud. Natte washandjes waren echt een uitkomst. Even ermee over zijn bolletje, handjes en voetjes en klaar is moeders. Hij is zelfs een paar keer met een washandje op zijn bolletje in slaap gevallen, als ik hem weg wilde halen kreeg ik protest. Ik vond het prima. Toch waren de donderwolken gisteren erg welkom, net als de buien van vandaag. Je voelt het rap afkoelen, kleine meneer grijpt deze welkome buien aan om even flink wat slaap in te halen (blije mama hier!). We hebben deze nieuwe ervaring ook weer overleefd, mijn kleine meneer en ik. Ik vind dat toch wel een kopje thee ter viering waard. Die komende hittegolven overleven we ook wel, kwestie van natte washandjes.