DIY. Middeleeuws pakje voor de kleine beer. Deel 1.

Mijn man en ik zijn re-enactors, in de volksmond ook wel levende geschiedenis genoemd. Wij beelden het leven uit van een bepaalde tijdsperiode, in ons geval de late middeleeuwen, circa 1475. Ik begon er in 2011 mee, ik rolde er in door een ex, en ik was meteen verkocht. Al jaren wijd ik mij er met veel overgave, enthousiasme en ook veel geld aan (ik dacht, laat ik meteen een prijzige hobby uitzoeken). Ik heb er veel van mijn huidige vrienden leren kennen, en ook mijn man. Waar een gekke hobby al niet toe kan leiden. ;) Hoewel re-enactment door de komst van onze zoon nu even in de koelkast staat, willen we dit seizoen wel af en toe een evenement bezoeken en er een draaien die bij ons in de buurt is. Dan is het natuurlijk wel zaak dat onze kleine man een passende outfit heeft. Dus ging ik gisteravond enthousiast aan de slag.

      Historisch improviseren      

In de middeleeuwen was kleding voor baby's uniseks, het bestond eigenlijk altijd uit een onderjurk, overjurk, kousen/schoentjes en een kapertje. Het patroon is vrij recht toe recht aan. Aangezien hij het aan moet als hij rond de 8/9 maanden is heb ik een shirt met lange mouwen maatje 80 gebruikt en van daaruit het patroon aangepast. Vervolgens heb ik deze verlengd en licht uit laten lopen, de mouwen zijn recht en heb ik geren geplaatst om genoeg ruimte te creëren voor de bolle melkbuik van deze doerak. Ik heb hetzelfde patroon gebruikt voor zowel de onder- als bovenkleding. De onderjurk/tuniek maakte ik van wit linnen, de overjurk/tuniek maak ik van paars canvaslinnen. Paars is historisch gezien niet heel correct, aangezien deze kleur vooral was voorbehouden aan de hoge adel en de clerus. Aangezien hij echter dit niet heel veel zal dragen en er waarschijnlijk weer rap uit is (ondanks dat ik het op de groei maak) en ik dit nog had liggen, heb ik besloten om niet speciaal hiervoor linnen in te slaan.

      Over filosoferen en baby's in vitrage      

Ondanks een hoop gemopper en filosofische tirades waarom dit ook alweer leuk was, en een reddende engel met een schroevendraaier die snel mijn naaimachine aan de praat kreeg toen deze vastliep, zat kledingstuk nummer 1 vrij rap in elkaar. Ik ga hem nog verder afwerken en ik ben nog een beetje aan het pielen met de halslijn. Voor nu is de tuniek natuurlijk nog véééls te groot (denk: grote lap stof met klein babybolletje erboven), maar tegen de tijd dat hij hem gaat dragen pas ik hem zoonlief nog een keer, zodat ik indien nodig het nog een keer aan kan passen en straks niet voor verrassingen sta. Met baby's weet je immers nooit hoe snel en op wat voor manier ze zich gaan ontwikkelen. Ik moet zeggen dat ik vrij tevreden ben, ook al heb ik nog nooit eerder babyformaat kleding genaaid en is het sowieso al een hele tijd geleden dat ik überhaupt achter de naaimachine zat. Voordeel is dat ik alles wat ik mijn zoon aantrek schattig vind staan, dus dit zal ook wel loslopen. En nog een voordeel voor zoonlief, zo'n lange tuniek is natuurlijk ideaal om lekker met de beentjes in rond te trappelen. Maar voor dat alles, eerst maar eens groeien. Deel 2 komt snel, als ik zin heb, anders duurt het misschien nog wat langer. ;)

Het eindresultaat (voor nu). Op en tot poepig!