Het was tiettastisch.

Afbeelding: Pixabay

De koek is op, de knoop doorgehakt en het is goed. Ik ben begonnen met het afbouwen van borstvoeding. Het was lang wikken en wegen, maar nu heb ik de stap genomen. Mama is er klaar mee, maar toch, toch is dat afbouwen toch ook een dingetje.

      Zeven maanden      

Ruim zeven maanden heb ik gevoed, als ik helemaal heb afgebouwd zijn dat er waarschijnlijk acht, waarvan zes maanden volledige borstvoeding. Aan mijn productie lag het zeker niet, ik had nog veel langer door kunnen gaan, maar voor mij was het op. Lichamelijk en mentaal begon het steeds meer te wringen. Gierende hormonen, de vermoeidheid, maar ook dat mijn lichaam in 'oproepmodus' stond begonnen mij steeds meer tegen te staan. Daarnaast heb ik een nieuwe baan, in de horeca, en eerlijk gezegd is dat combineren met afkolven iets wat ik simpelweg niet zie zitten. Het re-integreren vind ik al druk genoeg. Ik heb veel tips gehad, veel 'Maar weet je het zeker?' gehoord, veel getwijfeld. Ik heb bewondering voor moeders die een jaar of langer voeden, maar ik kies nu voor mijzelf, en vooral voor mijn eigen lichaam. Egoïstisch? Nee. Zoonlief komt niets tekort, is door de borstvoeding een flinke vent en heeft meer aan een blije mama dan aan een uitgeblust exemplaar. Zeven maanden krijgt hij het beste wat ik hem te geven heb, samen met heel veel liefde. Hem lijkt het ook niet zo te deren, dat afbouwen. Een fles vindt hij prima en behalve een enkele keer 's nachts vraagt hij er niet naar. 

      Afsluitingsproces      

En toch, toch is het ook wel een proces waar je doorheen moet. Borstvoeding blijft bijzonder, een soort oerkracht, in ieder geval voor mij dan. Het is bijzonder dat je lichaam in staat is om allereerst nieuw leven te laten groeien, te baren en vervolgens te voeden. Het afbouwen gaat niet alleen samen met opluchting, maar ook met weemoed en soms vertwijfeling. Het is letterlijk een verwerkingsproces waar je de tijd voor moet nemen door goed af te bouwen en niet te streng voor jezelf te zijn. Ik koester dan ook nog de paar momenten op de dag dat mijn zoon nog bij mij drinkt. Sommige moeders zijn bang dat als ze stoppen met borstvoeding dit ten koste gaat van de binding met hun baby, maar ik kan je zeggen dat dat absoluut niet zo is. Ik voel een evengrote verbondenheid met mijn kindje wanneer ik hem de fles geef. Naast weemoed ben ik toch ook vooral trots. Trots dat ik dit heb kunnen doen en veel langer dan verwacht. Mijn zoon en ik hadden een pittige start en ik dacht dat het hele borstvoedingsproces niet ging lukken. Met de juiste hulp werd het een maand, tot verbazing van mijzelf. Vervolgens werden het drie, vier, vijf maanden. Uiteindelijk heb ik zes maanden volledige borstvoeding gegeven en ik vind dat toch een prachtige prestatie. En of je als moeder nou 1 week, 2 maanden of 1,5 jaar borstvoeding geeft of helemaal niet, het feit dat je als moeder je kleintje groot brengt met veel liefde en de beste intenties verdient al een medaille op zich. Zelf ga ik deze periode met een mooi aandenken in de vorm van een moedermelksieraad afsluiten, en mij richten op alle leuke nieuwe fases die ik met zoonlief ga beleven. En vooruit, ook op het dragen van mijn favoriete jurken en mij verheugen op het kopen van nieuwe lingerie, want die voedings-bh's ben ik ook wel beu.

Castlefest, een beetje magie voor iedereen.

Gisterochtend was ik al vroeg op. De luiertas werd gepakt inclusief anti-insectenspray, fruithap, back-up flesvoeding, je kent het wel. De lijven ingesmeerd met factor 50, ik in de make-up en ingesnoerd. Na de nodige chaos, waarbij ik ook nog op het laatste moment een schone rok moest aantrekken omdat zoonlief zijn schaaltje pap over mij heen had geschopt, zaten we eindelijk in de auto. Het was tijd voor Castlefest!

      Kasteelfeestje?!      

Al jaren ga ik naar Castlefest, soms één dag, soms meerdere dagen, een enkele keer als deelnemer. Voor wie niet weet wat Castlefest is, Castlefest is een meerdaags middeleeuws- en fantasyfestival in de Keukenhof in Lisse. Naast dat er een grote markt is met allerlei moois (zoals fanmerchandise, fantasy- en alternatieve kleding, kunst, decoratie en etenswaren), is er ook een uitgebreid programma met muziek op meerdere podia en entertainment in de vorm van verhalenvertellers, zwaardvechtdemo's en lezingen van schrijvers. Daarnaast is het voor mij ook een mooie gelegenheid om weer even contacten aan te halen. Veel vrienden en kennissen ken ik uit het re-enactment- en fantasywereldje, dus voor mij en veel anderen is het ook meteen een grote reünie. Ook de sfeer vind ik persoonlijk fantastisch, het is er ondanks de drukte heel gemoedelijk. Geen dronken gevechten, men ruimt zijn afval achter zijn gekostumeerde kont op en iedereen mag gewoon zijn zoals ie is. De meesten komen gekostumeerd of kleden zich voor de gelegenheid, dit kan variëren van een simpel korset tot grote gedetailleerde kostuums of prachtige kostuums die zo uit een film zijn weggehaald. Sommigen gaan voor een kostuum waar ik alleen al door naar te kijken een hitteberoerte van zou krijgen, anderen lopen er erg onbedekt bij. En dat is allemaal oké, het gaat nooit de grens over. Daarnaast kunnen mensen gewoon eens iets dragen waar ze trots op zijn zonder meteen schuine blikken te krijgen, want eerlijk is eerlijk, in het dagelijks leven is dat al gauw het geval. Als je als voetbalsupporter je helemaal kleedt naar je club is dat "gezellig en gepassioneerd", als je een korset aantrekt of een shirt van je favoriete band/film/strip wordt je al gauw weggezet als een weirdo.

Bron foto: Pixabay

      Even snoezelen in de tent      

Nu even iets anders. Voorheen ging ik altijd naar Castlefest met de volledige vrijheid om te dansen en compleet mijn eigen dag in te richten. Nu ging ik voor het eerst met een baby en dat is toch wel andere koek. Je dagindeling wordt min of meer bepaald door zijn behoeften, kan je dan nog wel net zoveel genieten? Het antwoord is ja! Met een goede voorbereiding kom je al een heel eind, zo heb ik speciale gehoorbescherming geschikt voor baby's aangeschaft en anti-insectenspray ingeslagen. Daarnaast is Castlefest al jaren erg kindvriendelijk, ze hebben op het terrein een Kinderrijk ingericht. Voorheen ben ik daar nog nooit geweest, want als puber, student en later als kinderloze dame had ik er weinig te zoeken. Nu ik een baby heb ontkom ik er echter niet aan. Het Kinderrijk was tot mijn verrassing echt heel leuk opgezet. Er kon worden geknutseld, geschminkt, er was een houten (met de hand aangedreven) zweefmolen. Aan de allerkleinsten was ook gedacht: de Snoezeltent. De Snoezeltent is een tent waar je even met je kindje tot twee jaar kan terugtrekken. Er is een kolfruimte, een bank om op te voeden, een box, er zijn verschoontafels en er is een magnetron en een waterkoker aanwezig om babyvoeding te bereiden. Daarnaast zijn er ook lieve vrijwilligers die je graag een handje helpen. Sowieso is Castlefest ook erg borstvoedingsvriendelijk, je kan overal voeden en niemand kijkt op of om. Sterker nog, ik heb een aantal keer een compliment gekregen. Al met al heb ik het enorm naar mijn zin gehad. We zetten onze jaarlijkse traditie, nu met mini, voort! :)

      Tips & Aanraders      

• Neem gehoorbescherming mee. Met 4 podia ontkom je niet aan de muziek. Daarnaast is het ideaal voor als je kindje snel overprikkeld is of even moet slapen. Ik heb de Alpine Muffy Baby aangeschaft.
• Medieval Village: demonstraties, workshops en gevechten dit jaar verzorgd door Battle of the Nations (ons Nederlandse team doet elk jaar mee met de wereldkampioenschappen), Zwaard en Steen en Bataille.
• Kinderrijk: Schminken, zweefmolen, spelletjes en knutselen.
• Boekenwurm? In de schrijverstent kun je nieuwe boeken ontdekken en in gesprek gaan met de schrijvers. Dit jaar stonden mijn vrienden Garvin en Leonie Pouw er ook. Garvin heeft net gedebuteerd met zijn fantasy roman "Schaduwkoningin".
• Op vakantie in de zomer of te warm? Castlefest heeft ook een wintereditie. Dit jaar op 24-25 november, ook in de Keukenhof.